က်ေနာ့ အစ္မ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကဗ်ာေလးေတြပါ

က်ေနာ့ အစ္မ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကဗ်ာေလးေတြပါ

ကမၻာမေက်ေတး

အႏွစ္(၂၀) ၾကာေပမယ့္
မက်က္ႏိုင္ေသးတဲ့ဒဏ္ရာ
ေသြးျပန္ထြက္လာေပါ့..

အာဏာနဲ႔လက္နက္ကေတာ့
ဗီဇအတိုင္း ရက္စက္မွာပဲ
ေသြးစြန္းသြားတဲ့ သကၤန္းေတြ
မ်က္ရည္နဲ႔ပဲ ေလွ်ာ္ေနၾကေတာ့မလား..

ယမ္းနံ႔ေသြးနံ႔ေတြ ညီႇေဟာက္ေနတဲ့ၾကားက
အႏွစ္ (၂၀) သေႏၶသား ရေအာင္ေမြးဖြားမယ္..

ကဲ...
သို၀ွက္သိမ္းဆည္းထားသမွ်ဆႏၵေတြ..
ေဖါက္ခြဲပစ္ၾကေတာ့
ငါတို႔ ရင္ထဲ.. ဓါးေျမႇာင္တစ္လက္ရွိေနတာ...
ကမၻာ ကသိတယ္..။

လင္းလင္းလတ္ (တိုက်ိဳ)

..................................................

၈ေလးလံုးမုန္တိုင္း

ငါတို႔ ဘယ္ကစမွားခဲ့ၾကသလဲ...
ငါတို႔ ဘယ္ကစျပင္ၾကရမလဲ..
တိုင္းျပည္ဟာ.. ေတာ္လွန္ေရးျမဴထဲမွာ.. ေမွာင္အတိက်ခဲ့တယ္..။

ငါတို႔ လိုအပ္ေနတာဟာ...
ငါတို႔ ေတာင္းဆိုေနတာဟာ...
သင္တို႔ရူးသြပ္တဲ့ အာဏာမဟုတ္ပါဘူး...
ငါတို႔ ဆံုးရံႈးေနတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး.. အ၀၀
ငါတို႔ ဆာေလာင္ေနျခင္းပူပင္ေသာက
ဒီ့ထက္မပိုတတ္ခဲ့ဘူး...
ဒီမိုကေရစီတဲ့...
ငါတို႔.. ဆာဟာရထဲက အိုေအစစ္သံလို ခ်ိဳျမတယ္...
ေအာင္ဆန္းစုၾကည္တဲ့
ငါတို႔ ရဲဲ႕အဟာရ အသစ္ျဖစ္ခဲ့တယ္...

ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ဆႏၵဆိုတာ
ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်လို႔မရဘူး ကိုယ့္လူတို႔..

ေသြးစိမ္းေတြစြန္းေပခဲ့တဲ့ ေပတစ္ရာေပၚက
ငါတို႔ေျခရာေတြက ဟာ...
ဘယ္ေတာ့မွ မေျခာက္ဘူး...
သင္တို႔ဘ၀ေတြ လြင့္စင္သြားရမယ့္
မုန္းတိုင္းေတြအျဖစ္.. ရွင္ျပန္ထေျမာက္မယ္..။

လင္းလင္းလတ္ (တိုက်ိဳ)

..............................

အရက္စက္ဆံုးရန္သူ

တ၀ုန္း၀ုန္း
တိုက္ခံေလဟာ...
ဘ၀ေတြကို အစိမ္းလိုက္ကုတ္ျဖဲမယ့္
ငရဲသားေတြရဲ႕ ညာသံေပါ့...

အဲဒီ့နာရီ..မိနစ္ေတြဟာ....
အရွင္လတ္လတ္ျပာျဖစ္သြားခဲ့ျပီ..

လူေတြေသတယ္....
စိတ္ေတြေသတယ္...
လူေတြေရာ.. စိတ္ေတြေရာ...
ကုစားမရေအာင္.. ေသၾကတယ္..

ဘယ္လို ၀ဋ္ေကၽြးမ်ိဳေတြလဲ..
ရက္စက္တဲ့ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါး..
မုန္တိုင္းတစ္ခုရဲ႕ရလဒ္
အဲသလို ေသာကေတြပြက္ပြက္ညံေနတဲ့
ဒုကၡ ငရဲဘံုကိုမွ..
ထိမ္ခ်န္ကြယ္၀ွက္ခ်င္ၾကသတဲ့
လ်စ္လ်ဴမ်က္ကြယ္ျပဳခ်င္သတဲ့....

ငါတို႔..
အရာအားလံုးထက္ဆိုးတဲ့
မင္းမ်ိဳးရန္သူလက္ေအာက္မွာ..
အခါခါေသဆံုးခဲ့ၾကျပီ..။

လင္းလင္းလတ္ (တိုက်ိဳ)