သခင္သိန္းေဖ၏ မိန္႔ခြန္း
(၆၂)ႏွစ္ေျမာက္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ၀ါရင့္ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ားမွ ႀကီးမွဴးက်င္းပသည့္ အခမ္းအနားတြင္ ေျပာၾကားသည့္ သဘာပတိ သခင္သိန္းေဖ၏ မိန္႔ခြန္း
ၾကြေရာက္လာၾကတဲ့
o အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးငယ္မ်ား
o တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအဖြဲ႔အသီးသီးမွ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးငယ္မ်ား
o ပါတီအဖြဲ႔အသီးသီးမွ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးငယ္မ်ား
o လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ၀င္ အသက္မေသက်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ရဲေဘာ္ႀကီးမ်ား
o တုိင္းရင္းသားေသြးစည္ညီညြတ္ေရး ဒီမုိကေရစီအခြင့္အေရးမ်ားရရွိေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ေနၾက ေသာ အမ်ဳိးသား/ အမ်ဳိးသမီး၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေမာင္မယ္မ်ား ခင္ဗ်ား။
ကေန႔ သကၠရာဇ္ ၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၄ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ (၆၂)ႏွစ္ေျမာက္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ အခမ္းအနားကုိ အခုလုိ တက္တက္ၾကြၾကြတက္ေရာက္လာၾကတဲ့ အတြက္ က်ေနာ္ တုိ႔၀ါရင့္ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ား ကုိယ္စား လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ႀကိဳဆုိႏႈတ္ခြန္း ဆက္ပါတယ္။ တုိက္ပြဲ၀င္ရဲေဘာ္ရဲေဘာ္မမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ ေတြ႔ႀကဳံဆဲ ေတြ႔ႀကဳံရအ့ံေသာ ေဘးအႏၲရာယ္ အသြယ္သြယ္မွလဲ ကင္းေ၀းလြတ္ေျမာက္ၾကပါေစလုိ႔ ေမတၱာပုိ႔သပါတယ္။
ၾကြေရာက္လာၾကတဲ့
o အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးငယ္မ်ား
o တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအဖြဲ႔အသီးသီးမွ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးငယ္မ်ား
o ပါတီအဖြဲ႔အသီးသီးမွ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးငယ္မ်ား
o လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ၀င္ အသက္မေသက်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ရဲေဘာ္ႀကီးမ်ား
o တုိင္းရင္းသားေသြးစည္ညီညြတ္ေရး ဒီမုိကေရစီအခြင့္အေရးမ်ားရရွိေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ေနၾက ေသာ အမ်ဳိးသား/ အမ်ဳိးသမီး၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေမာင္မယ္မ်ား ခင္ဗ်ား။
ကေန႔ သကၠရာဇ္ ၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၄ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ (၆၂)ႏွစ္ေျမာက္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ အခမ္းအနားကုိ အခုလုိ တက္တက္ၾကြၾကြတက္ေရာက္လာၾကတဲ့ အတြက္ က်ေနာ္ တုိ႔၀ါရင့္ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ား ကုိယ္စား လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ႀကိဳဆုိႏႈတ္ခြန္း ဆက္ပါတယ္။ တုိက္ပြဲ၀င္ရဲေဘာ္ရဲေဘာ္မမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ ေတြ႔ႀကဳံဆဲ ေတြ႔ႀကဳံရအ့ံေသာ ေဘးအႏၲရာယ္ အသြယ္သြယ္မွလဲ ကင္းေ၀းလြတ္ေျမာက္ၾကပါေစလုိ႔ ေမတၱာပုိ႔သပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ ကုိယ္တုိင္ကလဲ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ေနၾကသည့္တုိင္ မူလရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ ေရာက္သည့္အထိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ႏွင့္အတူ မခြဲတမ္းလက္တြဲေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ဆုိတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးရဲ႕ အဓိဌာန္ကုိေျပာၾကားလုိပါတယ္။
ရဲေဘာ္မ်ားခင္ဗ်ား-
က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ မိဘဘုိးဘြားမ်ားႏွင့္အတူ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံးဟာ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၈၈၅၊ ႏုိ၀င္ဘာလ ၂၇ရက္ေန႔ကစၿပီး လက္လြတ္ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတဲ့ လြတ္လပ္ေရးကုိ ျပန္လည္လက္၀ယ္ရရွိေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းရာမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂၇ႏွစ္ခန္႔ သူ႔ကၽြန္မခံခ်င္တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ရဲေဘာ္တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြရဲ႕ ေသြးေတြနဲ႔ရင္းၿပီး တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလုိ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ရာမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္တုိက္ပြဲေၾကြးေၾကာ္သံကဘာလဲ… အားလုံးသိတဲ့အတုိင္းပဲ။ `လြတ္လပ္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္တယ္´ ဒီေၾကြးေၾကာ္သံဟာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု မွီျငမ္းျပဳေနတယ္။ အက်ဳိးတရားက ဆက္စပ္ေနတယ္။ လြတ္လပ္တယ္ဆုိတာလဲ ေျပာရတာ လြယ္ေပမယ့္ လြတ္လပ္ရင္ ဒီမုိကေရစီရွိရမယ္ ၿငိမ္ခ်မ္းေရးရရွိမယ္။ လူေတြရဲ႕ မူလအခြင့္အေရးျပည့္ျပည့္၀၀ရေနရမယ္။ လူေတြအားလုံးဟာ ေမြးရာပါလြတ္လပ္ခြင့္ေတြခံစား ခြင့္ရွိရမယ္။
၁၉၄၃၊ ၾသဂုတ္လ(၁)ရက္ေန႔မွာ က်ေနာ္တုိ႔ လြတ္လပ္ေရးရၿပီေဟ့လုိ႔ ေၾကညာခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ က်ေနာ္တုိ႔ရဲေဘာ္ေတြဟာ ဖက္ဆစ္အက်ဥ္ေထာင္ ေတြအတြင္းမွာ ေရေႏြးေလာင္းၿပီး လက္သည္း၊ ေျခသည္းေတြ ပလာယာနဲ႔ ဆြဲႏႈတ္ညႇင္းပမ္းတာ၊ ထုပ္မွာေဇာ္ထုိးဆြဲၿပီး ညႇင္းပမ္းတာ၊ တြင္းႏႈတ္ခမ္း၀ထုိင္ၿပီး ေခါင္းျဖတ္အသတ္ခံရတာေတြ ခံေနရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ေျမာင္းျမမွာဆုိရင္ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ရဲေဘာ္ ၃၀ေက်ာ္ဟာ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာ လူအမ်ားေရွ႕မွာ ဓါးနဲ႔ခုတ္အသတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔အားလုံးသိပါတယ္။
ဒါဟာ လြတ္လပ္ေရးလား…
ရဲေဘာ္မ်ားခင္ဗ်ား…
က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္တကယ္လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာႏုိင္ခဲ့တာ ၁၉၄၈ခုႏွစ္ကပါ။ အခုဆုိ ၆၂ႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရခဲ့ၾကေသးပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာၿပီး ၃လအတြင္းမွာပဲ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါတုန္းက လြတ္လပ္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ လက္တြဲ တုိက္ခဲ့ၾကတဲ့ ရဲေဘာ္၊ ရဲဘက္ေတြ အခ်င္းခ်င္း အယူအဆကြဲရာက ငါမွငါဆုိတဲ့ အတၱလြန္ကဲရာက ႏုိင္ငံေရးစကားနဲ႔ေျပာရရင္ ဂုိဏ္းဂဏ၀ါဒေတြ မုိးမႊန္ၿပီး အခ်င္းခ်င္းတုိက္ၾက၊ ခုိက္ၾကနဲ႔ ျပည္တြင္း စစ္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ဖြတ္ဖြတ္ေၾကခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ (၁၀)ႏွစ္ေျမာက္ အခ်ိန္မွာ လႊတ္ေတာ္အတြင္း စစ္တမ္းအရ ႏွစ္ဖက္အင္အားစုေတြ သုံးေသာင္းေက်ာ္ ေသဆုံးခဲ့ရၿပီး အပ်က္အစီးအားလုံး သန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိခဲ့ပါတယ္။ ေသဆုံးၾကရတဲ့ အင္အားဟာ ကုန္လုပ္အင္အားစြမ္းအင္ေတြ မဟုတ္လား။ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတဲ့ တန္းဖုိးကို တြက္ၾကည့္ရင္ အထက္တန္းေက်ာင္းႀကီးေတြ၊ ေဆး႐ုံႀကီးေတြ ဘယ္ေလာက္ေဆာက္ႏုိင္မလဲဆုိတာ သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရသလဲ။ တုိင္းျပည္အေနနဲ႔ေကာ တုိးတက္ရမဲ့အစား မတုိးတက္တဲ့အျပင္၊ မိမိေနာက္က ေနာက္က်ေနခဲ့တဲ့ အိမ္နီးျခင္းႏုိင္ငံေတြ၊ ေရွ႕ေရာက္သြားတာကုိ ေမာ့ၾကည့္ေငးၾကည့္ ေနခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား။
ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိျဖစ္ရသလဲ
တကယ့္အေျဖမွန္ကေတာ့ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ ကၽြန္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့စဥ္ကေကာ ဖက္ဆစ္စစ္ဘီလူးေတြကို တုိက္ခဲ့တုန္းကေကာ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တပ္မေတာ္ဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိယ္တုိင္ အသက္ေသြးနဲ႔လဲၿပီး တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးႀကီး ၿပိဳကြဲခဲ့လုိ႔ပဲဆုိတာ ဘယ္သူမွျငင္းႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့ေပမယ့္ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးၿပိဳကြဲခဲ့တဲ့အတြက္ လြန္ခဲ့ေသာ ၆၂ႏွစ္ကတည္းက ရခဲ့တဲ့လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ တကယ့္အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ယေန႔ထက္တုိင္ မခံစားၾကရေသးပါဘူး။
အဲဒီတုန္းကတည္းက ၿပိဳကြဲခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသားေသြးစည္း ညီညြတ္ေရးဟာ အခုထက္ထိရင္ၾကားမေစ့ႏုိင္ေသးပဲ ျပန္လည္နလံမထူႏုိင္ေသးတာဟာ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ကံၾကမၼာလုိ႔ ဆုိရမလား ဒါမွမဟုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အခ်င္းခ်င္းမယုံသကၤာမႈေတြ၊ သံသယေတြ၊ အာဃာတေတြ အတၱစိတ္လြန္ကဲမႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆုိရင္ ဘယ္သူေတြျငင္းႏုိင္မွာလဲ။
ရဲေဘာ္မ်ားခင္ဗ်ား…
ကေန႔က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အေျခအေနကို ဓမၼဓိဌာန္က်က် သုံးသပ္ၾကည့္ ခ်င္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးကို ျပန္လည္မတည္ေဆာက္ႏုိင္ေသးေတာ့ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အေျခအေနေတြဟာ အဖက္ဖက္က ခၽြတ္ၿခဳံက်ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ ေမြးရာပါ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ လြတ္လပ္စြာေျပာဆုိခြင့္ေရးသားခြင့္ အသင္းအပင္းအဖြဲ႔အစည္း ထူေထာင္ခြင့္ေတြဆုံး႐ႈံးေနပါတယ္။ ပညာေခတ္ႀကီးအျဖစ္ ႏုိင္ငံတကာမွာ အတတ္ပညာ၊ အသိပညာေတြ ေရွ႕ကုိ တဟုန္ထိုးတုိးတက္ ေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔သားသမီးေတြ အားလုံးဟာ ေနာက္မွာက်န္ေနခဲ့ရပါတယ္။
အဆုိးဆုံးကေတာ့ ကေန႔ၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရတဲ့ တတိယကမၻာစစ္အႏၲရာယ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံႀကီးေတြဟာ လက္နက္အၿပိဳင္အဆုိင္တပ္ဆင္ၿပီး စစ္ေအးေခတ္ၿပိဳင္ဆုိင္မႈကုိ ျပည္လည္ထူေထာင္ေနၾကပါတယ္။ စစ္အင္အားေတြတုိးခ်ဲ႕ေနၾကပါတယ္။ တုိင္းျပည္၀င္ေငြရဲ႕ ရာခုိင္ႏႈန္းထက္၀က္ေက်ာ္ကို စစ္ေရးအတြက္ စစ္တပ္တုိးခ်ဲ႕ဖုိ႔ လက္နက္အဆန္း ေတြထုတ္လုပ္ဖုိ႔ သုံးစြဲေနၾကပါတယ္။ အဲဒီျပည္သူလူထုေတြဟာလည္း စစ္၀န္ေတြပိၿပီး စစ္ကၽြန္ေတြ ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနၾကရပါတယ္။ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းက ဂ်ပန္ျပည္ ဟီ႐ုိရွီးမားနဲ႔ နာဂါစကီမွာ ခ်ခဲ့တဲ့ အႏုျမဴဗုံးတစ္လုံးဟာ တစ္ၿမိဳ႕လုံးျပပုံအတိျဖစ္လူေတြဟာ သိန္းနဲ႔ခ်ီၿပီးေသခဲ့ရၿပီး မေသက်န္ခဲ့တဲ့ လူအနည္းငယ္ဟာ ႏွစ္ေပါငး္ ၂၀ခန္႔ႏွစ္ခ်ီၿပီး အႏုျမဴအဆိပ္ သင့္မႈကုိ နလံမထူႏုိင္၊ လူလုံးမလွေအာင္ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
အခုအင္အားႀကီးႏုိင္ငံတစ္ခ်ဳိ႕မွာရွိေနတဲ့ ဟုိက္ဒ႐ုိဂ်င္ဗုံးတစ္လုံးဟာ ဒုတိယကမာၻစစ္ အတြင္းက ႀကဲခ်ခဲ့တဲ့ အႏုျမဴဗုံးထက္ အဆ၁၅၀ပုိျပင္းၿပီး သာမိုညဴကလီးယားဗုံးဟာ အဆ၅၀၀၀ခန္႔ ပုိျပင္းတယ္လုိ႔ ဂ်ာနယ္တစ္ခ်ဳိ႕မွာ ေရးထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီအတုိင္း ဒီလက္နက္ေတြနဲ႔ တတိယ ကမာၻစစ္ျဖစ္လာရင္ ကမာၻတစ္၀ွမ္းလုံး အလုံးစုံပ်က္စီးရမဲ့ ဘ၀ေရာက္ရမွာ မလြဲဘူးလုိ႔ က်ေနာ္ထင္ ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ဟာ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ ပါ၀င္စစ္ဖက္ၿပိဳင္မွာ မဟုတ္တဲ့အျပင္ ရန္စက်ဴးေက်ာ္မႈ၊ စြက္ဖက္မႈလဲ လုပ္မဲ့ႏုိင္ငံမဟုတ္ေပမယ့္ ကမာၻာစစ္ေျမျပင္မွာ ေျမဇာပင္ျဖစ္ရမဲ့ ဘ၀ေရာက္မွာ မလြဲဘူးလုိ႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။
ရဲေဘာ္မ်ားခင္ဗ်ား…
က်ေနာ္ေျပာခဲ့တာကို ၿခဳံငုံသုံးသပ္ၾကည့္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံႀကီးေတြဟာ အခ်ဳိ႕ရန္လုိ တဲ့ အစြန္းေရာက္ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ လက္နက္ၿပိဳင္ဆုိင္မႈေတြေၾကာင့္
o တတိယကမာၻစစ္ရဲ႕ စစ္ႏႈတ္ခမ္း၀မွာထုိင္ေနရသလုိျဖစ္ေနပါတယ္။ လူသားအႏၲရာယ္ရဲ႕ အင္မတန္ ႀကီးမားတဲ့ အႏၲရာယ္နဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။
o ျပည္တြင္းမွာလဲ လူမႈေရးအက်ပ္အတည္းေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။
o အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးၿပိဳကြဲေနတဲ့ ရင္ၾကားမေစ့ႏုိင္ေသးတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေန ရပါတယ္။
ရဲေဘာ္မ်ားခင္ဗ်ား…
က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး ၆၂ႏွစ္ၾကာ ရင္ဆုိင္ေနခဲ့ၾကရတဲ့ အထက္ပါအေထြေထြအက်ပ္အတည္း ႀကီးတစ္နည္းေျပာရရင္ အမ်ဳိးသားေရးအက်ပ္အတည္း (National Crisis)ကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ဆုိရင္ တစ္မ်ဳိးသားလုံး ၀ုိင္း၀န္းပူးေပါင္းေျဖရွင္းမွသာ ေျပလည္မွာပါ။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႔တစ္စည္းတည္းကမွ တာ၀န္ယူေျဖရွင္းလုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းျဖစ္တဲ့ `အမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရး အမ်ဳိးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးကုိ´ မျဖစ္မေန တည္ေဆာက္ဖုိ႔ပဲျဖစ္တယ္လုိ႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ဖုိ႔ အတြက္ တာ၀န္ရွိသူအားလုံးဟာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးအကဲခတ္ေနဖုိ႔ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ဳိးေနဖုိ႔ အခ်ိန္မဟုတ္ ေတာ့ဘူး။ အႏၲရာယ္အသြယ္သြယ္ဟာ က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံးကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနၿပီဆုိတာ သိဖုိ႔လုိပါတယ္။ အခ်ိန္မေႏွာင္းေသးပါဘူး။ အခုစရင္ အခုျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အေျခအေနပါ။
က်ေနာ္လဲ အခါအခြင့္သင့္တုိင္း ညီညြတ္ေရးစကားကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က ပါတီတစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး။ အဖြဲ႔အစည္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ အႀကံေပးဖုိ႔ပဲ တတ္ႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ စြမ္းအားရွိသေလာက္ ကူညီပါ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပတ္သက္သူအားလုံးကုိ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။
o အလုပ္တူ စလုပ္ၾကပါ။
o အလုပ္တူလုုပ္ရင္း အခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈ ရလာပါလိမ့္မယ္။
o နားလည္မႈရရင္ သံသယေတြ မသကၤာမႈေတြေပ်ာက္ၿပီး၊ ညီညြတ္ေရးစိတ္ဓာတ္ဖြ႔ံၿဖိဳးလာ ပါလိမ့္မယ္။
o ဘုံလုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္ေပၚေပါက္လာပါလိမ့္မယ္။
o ညီညြတ္ေရးရလာပါလိမ့္မယ္။
o အမ်ဳိးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ညီညြတ္ေရးရလာပါလိမ့္မယ္လုိ႔ က်ေနာ္ယုံၾကည္ပါတယ္။
ရဲေဘာ္မ်ား/မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား…
က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာဟာ လူအမ်ားကုိးကြယ္တဲ့ ဘာသာျဖစ္တာမုိ႔ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ ေမတၱာတရားဟာ ရန္အသြယ္သြယ္ကို ေအာင္ျမင္ႏုိင္ခဲ့သလုိ အျခားဘာသာမ်ားဟာလဲ ေမတၱာတရားကို ေရွ႕တင္ထားတဲ့ ဘာသာေတြျဖစ္ၾကတဲ့အတုိင္း ေမတၱာတရားေရွ႕တန္းတင္ၾကၿပီး သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြ ရွိသင့္သေလာက္ရွိသည့္တုိင္ လုိတုိးပုိေလွ်ာ့ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း မိန္႔ၾကားခဲ့သည့္အတုိင္း သူမနာ၊ ကုိယ္မနာနည္းနဲ႔ ညီညြတ္ေရးကို စတင္တည္ေဆာက္ၿပီး အမ်ဳိးသားေရး အႏၲရာယ္ကို တားဆီးကာကြယ္ၾကပါလုိ႔
o ႏုိင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးေကာင္စီ၀င္ ပုဂၢဳိလ္မ်ား
o အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား
o တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုအားလုံး၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ား
o ပတ္သတ္သူ (အင္အား/ႀကီးငယ္မဟူ) အားလုံးကုိ
ေျပာၾကားရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။
ညီညြတ္ေရး ေအာင္ရမည္။
သခင္သိန္းေဖ
(၀ါရင့္ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ား)
ရဲေဘာ္မ်ားခင္ဗ်ား-
က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ မိဘဘုိးဘြားမ်ားႏွင့္အတူ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံးဟာ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၈၈၅၊ ႏုိ၀င္ဘာလ ၂၇ရက္ေန႔ကစၿပီး လက္လြတ္ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတဲ့ လြတ္လပ္ေရးကုိ ျပန္လည္လက္၀ယ္ရရွိေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းရာမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂၇ႏွစ္ခန္႔ သူ႔ကၽြန္မခံခ်င္တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ရဲေဘာ္တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြရဲ႕ ေသြးေတြနဲ႔ရင္းၿပီး တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလုိ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ရာမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္တုိက္ပြဲေၾကြးေၾကာ္သံကဘာလဲ… အားလုံးသိတဲ့အတုိင္းပဲ။ `လြတ္လပ္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္တယ္´ ဒီေၾကြးေၾကာ္သံဟာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု မွီျငမ္းျပဳေနတယ္။ အက်ဳိးတရားက ဆက္စပ္ေနတယ္။ လြတ္လပ္တယ္ဆုိတာလဲ ေျပာရတာ လြယ္ေပမယ့္ လြတ္လပ္ရင္ ဒီမုိကေရစီရွိရမယ္ ၿငိမ္ခ်မ္းေရးရရွိမယ္။ လူေတြရဲ႕ မူလအခြင့္အေရးျပည့္ျပည့္၀၀ရေနရမယ္။ လူေတြအားလုံးဟာ ေမြးရာပါလြတ္လပ္ခြင့္ေတြခံစား ခြင့္ရွိရမယ္။
၁၉၄၃၊ ၾသဂုတ္လ(၁)ရက္ေန႔မွာ က်ေနာ္တုိ႔ လြတ္လပ္ေရးရၿပီေဟ့လုိ႔ ေၾကညာခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ က်ေနာ္တုိ႔ရဲေဘာ္ေတြဟာ ဖက္ဆစ္အက်ဥ္ေထာင္ ေတြအတြင္းမွာ ေရေႏြးေလာင္းၿပီး လက္သည္း၊ ေျခသည္းေတြ ပလာယာနဲ႔ ဆြဲႏႈတ္ညႇင္းပမ္းတာ၊ ထုပ္မွာေဇာ္ထုိးဆြဲၿပီး ညႇင္းပမ္းတာ၊ တြင္းႏႈတ္ခမ္း၀ထုိင္ၿပီး ေခါင္းျဖတ္အသတ္ခံရတာေတြ ခံေနရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ေျမာင္းျမမွာဆုိရင္ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ရဲေဘာ္ ၃၀ေက်ာ္ဟာ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာ လူအမ်ားေရွ႕မွာ ဓါးနဲ႔ခုတ္အသတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔အားလုံးသိပါတယ္။
ဒါဟာ လြတ္လပ္ေရးလား…
ရဲေဘာ္မ်ားခင္ဗ်ား…
က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္တကယ္လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာႏုိင္ခဲ့တာ ၁၉၄၈ခုႏွစ္ကပါ။ အခုဆုိ ၆၂ႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရခဲ့ၾကေသးပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာၿပီး ၃လအတြင္းမွာပဲ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါတုန္းက လြတ္လပ္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ လက္တြဲ တုိက္ခဲ့ၾကတဲ့ ရဲေဘာ္၊ ရဲဘက္ေတြ အခ်င္းခ်င္း အယူအဆကြဲရာက ငါမွငါဆုိတဲ့ အတၱလြန္ကဲရာက ႏုိင္ငံေရးစကားနဲ႔ေျပာရရင္ ဂုိဏ္းဂဏ၀ါဒေတြ မုိးမႊန္ၿပီး အခ်င္းခ်င္းတုိက္ၾက၊ ခုိက္ၾကနဲ႔ ျပည္တြင္း စစ္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ဖြတ္ဖြတ္ေၾကခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ (၁၀)ႏွစ္ေျမာက္ အခ်ိန္မွာ လႊတ္ေတာ္အတြင္း စစ္တမ္းအရ ႏွစ္ဖက္အင္အားစုေတြ သုံးေသာင္းေက်ာ္ ေသဆုံးခဲ့ရၿပီး အပ်က္အစီးအားလုံး သန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိခဲ့ပါတယ္။ ေသဆုံးၾကရတဲ့ အင္အားဟာ ကုန္လုပ္အင္အားစြမ္းအင္ေတြ မဟုတ္လား။ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတဲ့ တန္းဖုိးကို တြက္ၾကည့္ရင္ အထက္တန္းေက်ာင္းႀကီးေတြ၊ ေဆး႐ုံႀကီးေတြ ဘယ္ေလာက္ေဆာက္ႏုိင္မလဲဆုိတာ သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရသလဲ။ တုိင္းျပည္အေနနဲ႔ေကာ တုိးတက္ရမဲ့အစား မတုိးတက္တဲ့အျပင္၊ မိမိေနာက္က ေနာက္က်ေနခဲ့တဲ့ အိမ္နီးျခင္းႏုိင္ငံေတြ၊ ေရွ႕ေရာက္သြားတာကုိ ေမာ့ၾကည့္ေငးၾကည့္ ေနခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား။
ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိျဖစ္ရသလဲ
တကယ့္အေျဖမွန္ကေတာ့ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ ကၽြန္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့စဥ္ကေကာ ဖက္ဆစ္စစ္ဘီလူးေတြကို တုိက္ခဲ့တုန္းကေကာ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တပ္မေတာ္ဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိယ္တုိင္ အသက္ေသြးနဲ႔လဲၿပီး တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးႀကီး ၿပိဳကြဲခဲ့လုိ႔ပဲဆုိတာ ဘယ္သူမွျငင္းႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့ေပမယ့္ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးၿပိဳကြဲခဲ့တဲ့အတြက္ လြန္ခဲ့ေသာ ၆၂ႏွစ္ကတည္းက ရခဲ့တဲ့လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ တကယ့္အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ယေန႔ထက္တုိင္ မခံစားၾကရေသးပါဘူး။
အဲဒီတုန္းကတည္းက ၿပိဳကြဲခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသားေသြးစည္း ညီညြတ္ေရးဟာ အခုထက္ထိရင္ၾကားမေစ့ႏုိင္ေသးပဲ ျပန္လည္နလံမထူႏုိင္ေသးတာဟာ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ကံၾကမၼာလုိ႔ ဆုိရမလား ဒါမွမဟုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အခ်င္းခ်င္းမယုံသကၤာမႈေတြ၊ သံသယေတြ၊ အာဃာတေတြ အတၱစိတ္လြန္ကဲမႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆုိရင္ ဘယ္သူေတြျငင္းႏုိင္မွာလဲ။
ရဲေဘာ္မ်ားခင္ဗ်ား…
ကေန႔က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အေျခအေနကို ဓမၼဓိဌာန္က်က် သုံးသပ္ၾကည့္ ခ်င္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးကို ျပန္လည္မတည္ေဆာက္ႏုိင္ေသးေတာ့ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အေျခအေနေတြဟာ အဖက္ဖက္က ခၽြတ္ၿခဳံက်ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ ေမြးရာပါ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ လြတ္လပ္စြာေျပာဆုိခြင့္ေရးသားခြင့္ အသင္းအပင္းအဖြဲ႔အစည္း ထူေထာင္ခြင့္ေတြဆုံး႐ႈံးေနပါတယ္။ ပညာေခတ္ႀကီးအျဖစ္ ႏုိင္ငံတကာမွာ အတတ္ပညာ၊ အသိပညာေတြ ေရွ႕ကုိ တဟုန္ထိုးတုိးတက္ ေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔သားသမီးေတြ အားလုံးဟာ ေနာက္မွာက်န္ေနခဲ့ရပါတယ္။
အဆုိးဆုံးကေတာ့ ကေန႔ၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရတဲ့ တတိယကမၻာစစ္အႏၲရာယ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံႀကီးေတြဟာ လက္နက္အၿပိဳင္အဆုိင္တပ္ဆင္ၿပီး စစ္ေအးေခတ္ၿပိဳင္ဆုိင္မႈကုိ ျပည္လည္ထူေထာင္ေနၾကပါတယ္။ စစ္အင္အားေတြတုိးခ်ဲ႕ေနၾကပါတယ္။ တုိင္းျပည္၀င္ေငြရဲ႕ ရာခုိင္ႏႈန္းထက္၀က္ေက်ာ္ကို စစ္ေရးအတြက္ စစ္တပ္တုိးခ်ဲ႕ဖုိ႔ လက္နက္အဆန္း ေတြထုတ္လုပ္ဖုိ႔ သုံးစြဲေနၾကပါတယ္။ အဲဒီျပည္သူလူထုေတြဟာလည္း စစ္၀န္ေတြပိၿပီး စစ္ကၽြန္ေတြ ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနၾကရပါတယ္။ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းက ဂ်ပန္ျပည္ ဟီ႐ုိရွီးမားနဲ႔ နာဂါစကီမွာ ခ်ခဲ့တဲ့ အႏုျမဴဗုံးတစ္လုံးဟာ တစ္ၿမိဳ႕လုံးျပပုံအတိျဖစ္လူေတြဟာ သိန္းနဲ႔ခ်ီၿပီးေသခဲ့ရၿပီး မေသက်န္ခဲ့တဲ့ လူအနည္းငယ္ဟာ ႏွစ္ေပါငး္ ၂၀ခန္႔ႏွစ္ခ်ီၿပီး အႏုျမဴအဆိပ္ သင့္မႈကုိ နလံမထူႏုိင္၊ လူလုံးမလွေအာင္ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
အခုအင္အားႀကီးႏုိင္ငံတစ္ခ်ဳိ႕မွာရွိေနတဲ့ ဟုိက္ဒ႐ုိဂ်င္ဗုံးတစ္လုံးဟာ ဒုတိယကမာၻစစ္ အတြင္းက ႀကဲခ်ခဲ့တဲ့ အႏုျမဴဗုံးထက္ အဆ၁၅၀ပုိျပင္းၿပီး သာမိုညဴကလီးယားဗုံးဟာ အဆ၅၀၀၀ခန္႔ ပုိျပင္းတယ္လုိ႔ ဂ်ာနယ္တစ္ခ်ဳိ႕မွာ ေရးထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီအတုိင္း ဒီလက္နက္ေတြနဲ႔ တတိယ ကမာၻစစ္ျဖစ္လာရင္ ကမာၻတစ္၀ွမ္းလုံး အလုံးစုံပ်က္စီးရမဲ့ ဘ၀ေရာက္ရမွာ မလြဲဘူးလုိ႔ က်ေနာ္ထင္ ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ဟာ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ ပါ၀င္စစ္ဖက္ၿပိဳင္မွာ မဟုတ္တဲ့အျပင္ ရန္စက်ဴးေက်ာ္မႈ၊ စြက္ဖက္မႈလဲ လုပ္မဲ့ႏုိင္ငံမဟုတ္ေပမယ့္ ကမာၻာစစ္ေျမျပင္မွာ ေျမဇာပင္ျဖစ္ရမဲ့ ဘ၀ေရာက္မွာ မလြဲဘူးလုိ႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။
ရဲေဘာ္မ်ားခင္ဗ်ား…
က်ေနာ္ေျပာခဲ့တာကို ၿခဳံငုံသုံးသပ္ၾကည့္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံႀကီးေတြဟာ အခ်ဳိ႕ရန္လုိ တဲ့ အစြန္းေရာက္ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ လက္နက္ၿပိဳင္ဆုိင္မႈေတြေၾကာင့္
o တတိယကမာၻစစ္ရဲ႕ စစ္ႏႈတ္ခမ္း၀မွာထုိင္ေနရသလုိျဖစ္ေနပါတယ္။ လူသားအႏၲရာယ္ရဲ႕ အင္မတန္ ႀကီးမားတဲ့ အႏၲရာယ္နဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။
o ျပည္တြင္းမွာလဲ လူမႈေရးအက်ပ္အတည္းေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။
o အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးၿပိဳကြဲေနတဲ့ ရင္ၾကားမေစ့ႏုိင္ေသးတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေန ရပါတယ္။
ရဲေဘာ္မ်ားခင္ဗ်ား…
က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး ၆၂ႏွစ္ၾကာ ရင္ဆုိင္ေနခဲ့ၾကရတဲ့ အထက္ပါအေထြေထြအက်ပ္အတည္း ႀကီးတစ္နည္းေျပာရရင္ အမ်ဳိးသားေရးအက်ပ္အတည္း (National Crisis)ကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ဆုိရင္ တစ္မ်ဳိးသားလုံး ၀ုိင္း၀န္းပူးေပါင္းေျဖရွင္းမွသာ ေျပလည္မွာပါ။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႔တစ္စည္းတည္းကမွ တာ၀န္ယူေျဖရွင္းလုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းျဖစ္တဲ့ `အမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရး အမ်ဳိးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးကုိ´ မျဖစ္မေန တည္ေဆာက္ဖုိ႔ပဲျဖစ္တယ္လုိ႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ဖုိ႔ အတြက္ တာ၀န္ရွိသူအားလုံးဟာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးအကဲခတ္ေနဖုိ႔ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ဳိးေနဖုိ႔ အခ်ိန္မဟုတ္ ေတာ့ဘူး။ အႏၲရာယ္အသြယ္သြယ္ဟာ က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံးကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနၿပီဆုိတာ သိဖုိ႔လုိပါတယ္။ အခ်ိန္မေႏွာင္းေသးပါဘူး။ အခုစရင္ အခုျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အေျခအေနပါ။
က်ေနာ္လဲ အခါအခြင့္သင့္တုိင္း ညီညြတ္ေရးစကားကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က ပါတီတစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး။ အဖြဲ႔အစည္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ အႀကံေပးဖုိ႔ပဲ တတ္ႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ စြမ္းအားရွိသေလာက္ ကူညီပါ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပတ္သက္သူအားလုံးကုိ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။
o အလုပ္တူ စလုပ္ၾကပါ။
o အလုပ္တူလုုပ္ရင္း အခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈ ရလာပါလိမ့္မယ္။
o နားလည္မႈရရင္ သံသယေတြ မသကၤာမႈေတြေပ်ာက္ၿပီး၊ ညီညြတ္ေရးစိတ္ဓာတ္ဖြ႔ံၿဖိဳးလာ ပါလိမ့္မယ္။
o ဘုံလုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္ေပၚေပါက္လာပါလိမ့္မယ္။
o ညီညြတ္ေရးရလာပါလိမ့္မယ္။
o အမ်ဳိးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ညီညြတ္ေရးရလာပါလိမ့္မယ္လုိ႔ က်ေနာ္ယုံၾကည္ပါတယ္။
ရဲေဘာ္မ်ား/မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား…
က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာဟာ လူအမ်ားကုိးကြယ္တဲ့ ဘာသာျဖစ္တာမုိ႔ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ ေမတၱာတရားဟာ ရန္အသြယ္သြယ္ကို ေအာင္ျမင္ႏုိင္ခဲ့သလုိ အျခားဘာသာမ်ားဟာလဲ ေမတၱာတရားကို ေရွ႕တင္ထားတဲ့ ဘာသာေတြျဖစ္ၾကတဲ့အတုိင္း ေမတၱာတရားေရွ႕တန္းတင္ၾကၿပီး သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြ ရွိသင့္သေလာက္ရွိသည့္တုိင္ လုိတုိးပုိေလွ်ာ့ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း မိန္႔ၾကားခဲ့သည့္အတုိင္း သူမနာ၊ ကုိယ္မနာနည္းနဲ႔ ညီညြတ္ေရးကို စတင္တည္ေဆာက္ၿပီး အမ်ဳိးသားေရး အႏၲရာယ္ကို တားဆီးကာကြယ္ၾကပါလုိ႔
o ႏုိင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးေကာင္စီ၀င္ ပုဂၢဳိလ္မ်ား
o အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား
o တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုအားလုံး၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ား
o ပတ္သတ္သူ (အင္အား/ႀကီးငယ္မဟူ) အားလုံးကုိ
ေျပာၾကားရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။
ညီညြတ္ေရး ေအာင္ရမည္။
သခင္သိန္းေဖ
(၀ါရင့္ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ား)
0 comments:
Post a Comment